Depresyon ve Fiziksel Hareket

Depresyon, kendimize ve başkalarına yönelik değeri, saygı ve güveni kemirir. Kendimize olan inancımızı zayıflatır. Yapmayı istediğimiz çok küçük işler bile, gözümüzde çok büyür. Abartılı olarak algılarız.

Yapmayı istediğimiz işi çok büyük görürken, kendi gücümüzü ise yetersiz görürüz. Aradaki büyük fark aşılamaz gelir. Kıpırdamayız. Yerimize çakılır kalırız.

Bu ruh halinde iken, birden bire yürüyüş yapan, koşan, yüzen, egzersiz yapan birine dönüşmek ancak mucizelerde olur.

Bazen kişi bütün enerjisini toplayıp, spor salonuna ya da dışarı koşuya çıkar. İlk anda spor için gereken enerji bulunup, başlansa bile bunu sürdürmek imkânsız gibidir. Uzun zamandır çalışmayan beden ve kaslar, yaşanan ani duruma uyum sağlayamaz. Ya nefes nefese kalınır, kaslar ağrır. Ya da çok fazla kalp çarpıntısı hissedilir. Uzun zamandır çalışmayan bir makineyi, bir anda tam gaz çalıştırmaya benzetilebilir bu durum. Daha egzersizin ilk 10-15 dakikasında karamsarlık çöker. “Güçsüzüm, yapamıyorum, çok zayıf ve yetersizim, hemen pes ediyorum, dayanıksızım benzeri düşünceler egzersize devam olasılığını ortadan kaldırır. Klinikte bu tür söylemleri çok fazla duyarız.” Hocam başladım ama gerisini getiremedim, benden geçmiş…”

Egzersiz yapmaya yönelik bir diğer engel; ilk günlerde daha beden alışmadan yapılan yoğun egzersizlerin sonraki günlerdeki ağrı, sızı ve diğer kas yakınmalarına sebep olmasıdır. Bir iki gün denenir ve sonra çok ağrı, sızı ve sorun olduğu gerekçesiyle bırakılır.

Yeni başlayacak olanlar kendilerine zaman tanımalıdır. Hiç düzenli yürüyüş yapmayan biri, başlangıçta kendine küçük hedefler koymalıdır. Birden bire 1 saat yürümek yerine 10-15 dakika ile başlayıp, her hafta bunu 10’ar dakika artırmalıdır. Beden ve kaslar yeni duruma daha ağrısız ve acısız alışmaya başlayacaktır.

Başlangıçta kişinin sporu, bir görev gibi görüp kendini zorlaması gerekebilir. Egzersizin 3.haftasından itibaren vücut egzersizi arar hale gelecektir. Spor yapılmadığında rahatsızlık duymaya başlayacaktır.

“50-78 yaş aralığındaki depresyonlu hastalarda; haftada 3 kez 30 dakika, koşmadan yapılan “canlı bir yürüyüşün” 4 ay içinde, Anti-Depresana eşdeğer bir etki yarattığı saptandı.” (Duke Üni. D. S.Schreiber. Stres Kaygı Ve Dep. Kurtuluş)

Egzersizi ilaca alternatif olarak görmek doğru değildir. Hekim kontrolünde tedavi görenler hekimleri ile tedavi sürecine devam etmelidir. Ancak hayatlarına egzersizi kattıklarında iyilik haline daha kolay ulaşacakları kesindir.

 

 

Bu sitede yer alan tüm yazılı ve görsel materyaller www.elikapsikoloji.com sitesine ve site sahibi Meryem Gül Eren aittir. copyright © 2015 - 2024 - Sayaç : 162314
Bu sitede yer alan yazılar bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için kullanılamaz.